Obecnie w Polsce łowi się karpie głównie na łowiskach zamkniętych. Najlepsze brania karpia przypadają na ciepłe, letnie miesiące. Niemniej jednak późną jesienią, zimą i wiosną na ciepłych zbiornikach zaporowych można łowić karpie. Karp żywi się głównie drobną fauną denną. Potrafi zbadać czy dana przynęta mu nie zaszkodzi, stąd w połowach na te ryby stosuje się metodę włosową. Przysmak karpi stanowią kulki proteinowe, ziemniaki, kukurydza, kasza i inne przynęty roślinne. Wśród zwierzęcych przynęt wybierze rosówkę, czerwonego robaka i ochotkę. Połowa sukcesu to dobrze wybrane łowisko, które dobrze jest codziennie nęcić, co najmniej przez tydzień, o stałej porze.

Jak nęcić karpie?

Na początku można nęcić kukurydzą i kulkami. Karp jest ciekawską rybą w związku z tym wejdzie w zanętę, na którą będzie można go potem złapać. Gdy kukurydza pokryje dno na odcinku zanęcania, można na nią rzucić kilka kulek zanętowych. Nęcenie powtarzamy regularnie, dorzucając tylko kulki. Można dodać do nich atraktor zapachowy, ulubiony zapach karpi moim zdaniem to truskawkowy i waniliowy. W dniu samego łowienia nie dorzucamy już kulek, aby nie płoszyć karpi.

Jeśli na wybranym łowisku nie ma brań przez około dwa – trzy tygodnie znaczy to, że zostało źle wybrane i trzeba poszukać nowego.

Jak nęcić karpie i amury?

Przy okazji połowu karpi można też łowić amury, które żyją w tym samym środowisku. Oba gatunki zajadają się kulkami proteinowymi, jednak mają dość odmienne gusty. Amury bowiem nie lubią słodyczy, a także kulek zawierających składniki mięsne lub zapach krewetek. Dobrze jest co najmniej trzy tygodnie przed wyjazdem przygotować łowisko. Szukamy podwodnych górek, na których szczytach sypiemy po worku pszenicy wymieszanej z kukurydzą. Powtarzamy to co trzy, cztery dni. Po kilku dniach nęcimy ryby samymi kulkami proteinowymi. Na jedną stronę górki wysypujemy kulki z miodem dla smakoszy karpi, a po drugiej stronie dla wytrawnego amura. Gdy po obserwacji łowiska mamy pewność, że karpie i amury są wystarczająco zanęcone możemy przystąpić do połowu.

Jak nęcić karpie jesienią?

Jesień w połowach karpiowych gdy woda jest chłodna, wymaga nęcenia karpi atraktorami o bardziej “kalorycznych zapachach”. Przydatne będą tu atraktory mające zapach i smak kraba, ryby, kiełbasy i mięsa. Jesienne połowy są lubiane przez wędkarzy, twierdzą oni bowiem, że na łowisku robi się spokojniej i ciszej. I chociaż o złowienie karpia jest wtedy trudniej warto zapolować na tego przeciwnika. Sprzyjającą okolicznością w tym przypadku jest fakt, że karp gromadzi zapasy na zimą a pokarmu jak wiadomo jest wtedy mniej. Łatwiej go więc zanęcić. Stosujemy proponowane już metody w nęceniu karpi czyli kilkudniowe rzucanie zanęty. Jesienią warto użyć w miksie zanętowym mączek rybnych, wytwarzanych na zimno z zachowaniem jak największej ilości składników odżywczych. Z uwagi na to, że jesienią stosuje się mniej kulek zanętowych warto w nie zainwestować i kupić te z najwyższej półki. Kulki na jesień musza pracować bardzo dobrze w wodzie o niższej temperaturze. Pamiętać należy również o ulubionych aromatach ryb szczególnie tym bardziej kalorycznych wymienianych powyżej.

Jak nęcić karpie na rzece?

Na karpie pływające w rzekach stosujemy nęcenie dywanowe i punktowe. W nęceniu dywanowym zanętę rozsypujemy na większej powierzchni, robimy to dość regularnie, wystarczy ok. 3-4 kg zanęty. Nęcimy 3-4 dni przed zasiadką. W pierwszych dniach dobrze jest rzucić drobną zanętę potem w miarę zbliżania się terminu połowu zanętę grubszą. Metoda punktowa skuteczna jest na małych zbiornikach oraz na pewnych miejscach brania karpi. W tym celu w kilku miejscach pod wodą układamy zestawy z kulką i woreczkiem wypełnionym zanętą. Dodajemy zapach truskawkowy. Jeżeli nie mamy woreczków zapachowych wystarczy sypnąć kilka garści zanęty.

Jak nęcić karpie na stawie i jeziorze?

W łowieniu na stawie lub w jeziorze karpia można zanęcić tez kukurydzą lub zwykłymi gotowanymi ziemniakami. Kukurydza może być świeża jak i konserwowa. Przed ugotowaniem świeżej trzeba ją namoczyć Zarówno ziemniaki jaki kukurydza powinny być niedogotowane.

Jak nęcić karpie latem?

Lato uznawane jest jako najprzyjemniejsza pora połowu karpi. Można wybrać się na krótką kilkugodzinną zasiadkę lub na ponadtygodniowy połów. Do zanęcenia karpi latem wystarczy troszkę pelletu, kulek proteinowych z dość mocnym aromatem i troszkę parzonych konopi, które zatrzymają karpia w łowisku. Dobrze jest zastosować pellet o różnej grubości. W lecie ważnym czynnikiem jest aromat, bowiem wtedy należy zachęcić szczególnie gdyż pokarmu mają pod dostatkiem. 

Jak nęcić kukurydzą?

Kukurydza to świetna zanęta na karpie. Doskonale sprawdza się przy długotrwałym nęceniu. Na początek musimy kukurydze surową namoczyć, od 12- 24 godzin. Następnie gotujemy ją ok. 60 minut, warto do niej troszkę miodu. Kukurydze na łowisku możemy wysypać punktowo, na większy obszar lub zastosować w koszyczku zanętowym. Wszystko zależy od czasu jaki mamy na zanęcanie i charakterystyki łowiska.

Leszcz to pospolity kuzyn karpia, powszechnie występujący w rzekach, jeziorach  i zbiornikach zaporowych. Jest lubiany przez wędkarzy ze względu na łatwą dostępność i… chęć współpracy. Złowienie leszcza nie powinno przysporzyć większych problemów początkującym, dlatego ci  bardziej doświadczeni polują raczej na duże 5-kilogramowe okazy. Jak wygląda ryba leszcz? Jaki sprzęt przygotować? Kiedy i jak łowimy leszcza?

Leszcz to bardzo popularna ryba w polskich wodach i zapewne miałeś już z nią do czynienia. Jeśli nie, wystarczy wstukać odpowiednie hasło w grafice Google. Jak wygląda leszcz? Na pierwszy rzut oka można zauważyć podobieństwo do karpia – ciało ryby jest wysokie i bocznie spłaszczona, a płetwa ogonowa wydłużona. Charakterystyczny pyszczek (podobny jak u „króla stawu”) wysuwa się, co umożliwia pobieranie pokarmu z zamulonego dna. Małe leszczyki pokrywa połyskująca srebrna łuska, dorosłe mogą przybrać ciemne, złote lub miedziane wybarwienie. Z uwagi na wolne tempo wzrostu, najczęściej wyciąga się sztuki ważące 1-2 kilogramy – ryba leszcz nie została objęta wymiarem ochronnym. Dojrzała może osiągnąć do 75 cm długości i 6 kg wagi.

Gdzie wybrać się na leszcze?

Choć naukowe źródła podają, że leszcz preferuje wody stojące, tak naprawdę możesz spotkać go wszędzie. Ryba dobrze sobie radzi nawet z silnymi prądami, a więc nie omijaj rzek – odpuść sobie jedynie wartkie krainy pstrąga (górny bieg rzeki, potoki i strumienie górskie). Mimo dużego przystosowania do praktycznie każdych warunków, kraina leszcza to szeroki fragment dużej rzeki, o spokojnym nurcie i piaszczystym dnie. Warto wybrać się również nad jezioro i zbiornik zaporowy, leszczy nie brakuje też w starorzeczach (jezioro o sierpowatym kształcie, powstałe w dawnym korycie rzeki).

Kiedy łowić leszcze?

Ryba leszcz nie została objęta okresem ochronnym, dlatego możesz łowić przez cały rok bez obaw o złamanie prawa. Jeśli nie przeszkadzają Ci niskie temperatury, możesz zapolować nawet w zimie – w chłodnej porze można trafić na rekordowe okazy, dlatego to dobry gatunek do spróbowania wędkarstwa podlodowego. Niemniej najlepszy sezon na leszcza przypada na miesiące wiosenne i letnie(maj – wrzesień) – leszcz jest ciepłolubny. Na połów warto wybrać się w godzinach nocnych, wtedy można wyłowić największe sztuki. 

Sprzęt i przynęta na leszcza

Na leszcze wystarczy Ci najprostszy sprzęt spławikowy lub gruntowy: żyłka 0,16 – 0,20 mm, haczyk 8-10, spławik 3 g, wędka  4-5 m (do połowu z łodzi 2,5- metrowa), do gruntu zestaw typu feeder lub picker. Jeśli chcesz zapolować na duże sztuki, zacznij od kilkudniowego zanęcania. Do wabienia możesz użyć kulek zrobionych z mieszanki mokrego chleba, gotowanych ziemniaków i rozdrobnionych dżdżownic. Ryba leszcz nie wymaga wyszukanych przynęt – najlepsze są białe i czerwone robaki, choć dobre branie można uzyskać także na „domowe” produkty typu drobny makaron, kukurydza, płatki owsiane, pszenica.

Ryba leszcz – co warto wiedzieć?

Leszcze cieszą się dobrym wzrokiem, dlatego najlepiej sięgać po „przezroczyste” cienkie żyłki – fluorescencyjna plecionka nie będzie dobrym rozwiązaniem (zwłaszcza przy metodzie spławikowej).

Choć leszczowi sporo brakuje do silniejszego kuzyna, lepiej go nie lekceważyć. Po zasygnalizowaniu brania przygotuj się do krótkiej walki – najtrudniejszy jest początek holu. W tej fazie można pozwolić rybie odpłynąć, aby nie wypłoszyła sztuk żerujących w pobliżu. Leszcz szybko się zmęczy i można bez przeszkód dokończyć holowanie – ryba w zasadzie traci wszelką energię i nie sprawia żadnych problemów podczas wydobycia.

Ryba leszcz chętnie żeruje na tych samych łowiskach co sumy – jeśli więc znajdziesz akwen obfitujący  w leszczyki, następnym razem możesz zrobić zasiadkę na „wąsacza”.

Każdy z nas wędkarzy spinningistów czeka na pierwszego maja. W większości wód w Polsce to właśnie od tego dnia możemy łowić szczupaki i nie wyobrażam sobie by tego dnia choć na chwilę, choć symbolicznie nie „wyskoczyć” nad wodę by spróbować złowić „zębatego”.

Często niestety i muszę się do tego szczerze przyznać moje wyniki nie były oszałamiające, by nie powiedzieć że były po prostu żadne.

W końcu zacząłem zastanawiać się dlaczego niektórzy z nas otwierają sezon pięknymi rybami, inni łowią dużo szczupaków, a ja nie. Odpowiedź okazała się bardzo prosta. Byłem zbyt mało elastyczny, zbyt uparcie trzymałem się utartych schematów i zapominałem, że wędkarz powinien być aktywny! Poniżej napiszę jakie wnioski wyciągnąłem i dlaczego teraz łatwiej jest mi złowić szczupaki w maju.

Przede wszystkim trzeba zacząć od tego, że maj majowi nie równy. Czasem pogoda sprawia, że wędkujemy z krótkim rękawem i podstawowym wyposażeniem jest krem przeciwsłoneczny a innym razem bez polaru i mocnej wiatro odpornej kurtki nie da się wyjść z domu.

W tak różnych warunkach ryby zachowują się całkowicie inaczej, przebywają często w innych miejscach, a raczej należało by powiedzieć że w innych miejscach żerują. Kiedy jest ciepło więcej brań mam na rozległych, zarośniętych blatach, w pobliżu trzcin. Wcale nie musi być tam dużo drobnicy. Mam wrażenie że w takich miejscach na początku sezonu szczupaki się „wygrzewają” a przy okazji chętnie uderzą w podaną im przynętę.

Minusem takich miejscówek jest to, że podczas flauty woda jest bardzo prześwietlona i ryby zamiast atakować często odprowadzają do samych nóg gumy czy woblery. Jeśli zatem szykuje się taka pogoda, na ryby wybieram się wcześnie rano, lub wieczorem, kiedy słońce chyli się ku zachodowi. To najlepsze godziny żerowania i poświęcam im szczególną uwagę.

Zupełnie inaczej jest gdy końcówka kwietnia była chłodna, woda jeszcze się nie nagrzała a ryby trzymają się głębszych miejsc.

No i właściwie mógłbym napisać co wtedy robię, ale… W niektórych zbiornikach głębsza woda to 3-4m, w innych zaś cztery metry to głębokość na której znajduje się szczyt podwodnej główki a szczupaki siedzą gdzieś poniżej piątego metra na spadkach.

Głębokość około trzech metrów to moja ulubiona głębokość na zbiornikach na południu Polski gdzie aktualnie mieszkam. Zazwyczaj roślinność w maju jest na tej głębokości jeszcze mało rozwinięta ale „wyjścia” na płytszą wodę są już dobrze porośnięte. Sprawia to, że trzyma się tam zarówno drobnica, jak i drapieżniki. Często też w takich właśnie miejscach łowię najgrubsze ryby.

Jeśli mam możliwość otwarcia sezonu w innym regionie Polski a pogoda w majówkę nas nie rozpieszcza staram się łowić z łodzi i najczęściej zaczynam od wspomnianych wcześniej podwodnych górek i spadów w ich pobliżu.

Bywa, że w takich miejscach można dopaść prawdziwego potwora. Jeśli łowię głębiej używam też zazwyczaj większych przynęt. Staram się by ospałej jeszcze rybie „opłacało” ruszyć się by zaatakować konkretny kąsek.

Zazwyczaj im głębiej prowadzę przynętę tym robię to wolniej. Tak jakoś mi się zawsze wydawało, że majestatycznie poprowadzona konkretna guma na dużej głębokości zawsze „dawała” i większe ryby.

Podsumowując. Warto wybrać się nad wodę pierwszego maja w poszukiwaniu szczupaków. Warto też do takiego otwarcia sezonu przygotować i to nie tylko w zakresie przynęt czy innego sprzętu. Pomyślmy gdzie szczupaki mogą żerować, jak się zachowywać. Starajmy się do zachowania ryb dostosować. Jeśli natomiast nie mamy wyników nie trzymajmy się utartych metod. Kombinujmy a to zawsze przyniesie nam sukces.

W12 – oznaczenie silnika widlastego o układzie typu W składającego się z 12 cylindrów. Najczęściej kąt zawarty pomiędzy rzędami cylindrów wynosi 72°. Jednostka W12 przypomina 2 złączone silniki typu V6. Stosowany jest najczęściej do segmentu G, czasami F. Producentem jest Volkswagen i Audi.

Używany jest do Bentleya Continental GT, Audi A8, Volkswagen Phaeton oraz modelu Touareg i Bentley Continental Flying Spur. Zamontowano go również do następujących samochodów koncepcyjnych: Volkswagen W12, Volkswagen Golf GTI W12-650 (z roku 2007). Zaczęto go stosować w latach 90.